Skerryvore is een prachtige vuurtoren die dateert uit 1844 en gebouwd werd door de Stevenson's ingenieursfamilie in opdracht van de Northern Lighthouse Board.
De prachtige Skerryvore vuurtoren staat op een rots in de Atlantische oceaan op zo'n 12 zeemijl ten zuid-westen van het eiland Tiree. Zes jaar werd aan het meesterwerk van Alan Stevenson gewerkt en het was klaar voor gebruik in 1844. Schrijver Sir Walter Scott bezocht de rots in 1814 samen met Alan's vader en beschreef het als "de meest desolate rots ter wereld". Robert Stevenson was de vader van Alan en bouwde voordien de Bell Rock vuurtoren en de Eddystone vuurtoren, ook al op rotsige ondergrond in de oceaan.
Toen de arbeiders na het eerste seizoen de werkplek verlieten om gedurende de winter aan de wal te bekomen van hun inspanningen werden door de gure stormen en de harde winter hun werkbarraken en een groot deel van hun werkzaamheden met de grond gelijkgemaakt.
Skerryvore wordt aanzien als een van de meest knappe vuurtorens ter wereld. Het is 48 meter rank en de hoogste van Schotland; hij is gemaakt uit graniet afkomstig van het eiland Mull. Bij andere vuurtorens uit die tijd werd de basis verstrekt door een constructie van dwarsverband en zwalustaartverband; Alan Stevenson berekende het gewicht van de toren en besliste dat de granietblokken niet in een speciaal verband moesten worden verwerkt. Na 167 jaar krijgt hij nog dagelijks zijn gelijk.
Het meest dramatische moment in de geschiedenis van de toren was de avond in Maart 1954 toen er vuur uitbrak in de vuurtoren; het verspreidde zich snel naar boven en bereikte de explosievenkamer. Explosieven werden toen gebruikt voor de signalisatie in geval van zware mist. De daaropvolgende explosie zette de ganse toren zowel boven als onder in lichterlaaie. De drie bemanningsleden konden zich in het gure stormweer buiten op de rotsen in veiligheid brengen; de volgende dag kwam de aflossingsboot met de nieuwe bemanning, een groot geluk. Het vuur en de explosie waren zo hevig dat een paar van de ondersteunende granietblokken door de warmte gebarsten waren; de schade was groot en werd slechts deels hersteld. In 1959 was de toren terug gebruiksklaar en werd terug bemand; 25 jaar later in 1994 werd de vuurtoren volledig geautomatiseerd en was geen permanente bemanning meer nodig. Een speciale radioverbinding met de vuurtoren van Ardnamurchan zorgt nu voor een afstandsbediening.
De helispot werd aangelegd in 1972 om de gevaarlijke landingen per schip te vervangen, deze dient nu om op regelmatige tijdstippen techniekers aan en af te voeren die de vuurtoren onderhouden. Skerryvore is vermoedelijk de meest afgelegen en ruwe helikopterlandingsplaats ter wereld. Uniek!! Als je ooit het geluk mocht hebben om er langs te vliegen...maak een paar kiekjes en laat het ons weten.