Duiker Jurrie Mulier uit Assebroek is op 5 December in Den Haag gehuldigd voor zijn heldenactie bij de scheepsramp met het autotransportschip Baltic Ace, exact twee jaar geleden. Toen redde Jurrie samen met zijn collega's zeven mensen uit het ijskoude water. "Dit is dan ook een medaille voor het hele team. Zonder hen was ik niet in dat water geraakt."
Basis Koksijde, 5 december 2012, 19.25 uur: 'Schip zinkend'. Een melding die Jurrie Mulier en zijn vijf collega's wellicht zal bijblijven als één van de beklijvendste meldingen ooit. "Zoals bij elke scramble hebben we ons zo snel mogelijk naar de Sea King begeven. We kregen pas onderweg een idee van de omvang van het probleem. Wanneer je een oproep krijgt, sta je daar niet bij stil", zegt Mulier, eerste sergeant van het varend personeel.
De Baltic Ace was op weg van Zeebrugge naar het Finse Kotka en telde zo'n 24 bemanningsleden, met onder meer Polen en Filippijnen aan boord. Het schip kwam voor het Nederlandse Goeree in aanvaring met een containerschip dat op weg was naar Antwerpen. De Baltic Ace, beladen met ruim 1.400 gloednieuwe Mitsubishi's, zonk binnen het kwartier. "Toen we na een halfuur als eerste reddingsdienst aankwamen, zagen we op de radar enkele stipjes. Zeven mensen spartelden nog in het water voor hun leven. Het schip was ondertussen al verdwenen", blikt hij terug. "Eén voor één heb ik hen uit het water geplukt. Het water was amper zes graden en het was dan ook echt koud. De drenkelingen waren allemaal flink onderkoeld. De blik van opluchting die ik toen op hun gezicht zag, zal ik nooit vergeten." Zes opvarenden overleefden de schipbreuk, acht anderen verdronken en drie lichamen zijn tot op heden nog steeds vermist. De heldendaad van de duiker en zijn vijf collega's ging niet onopgemerkt voorbij. Jurrie, die sinds 2011 in Koksijde werkt maar al 23 jaar militair is, werd gelauwerd in Den Haag. Hij kreeg van het Nederlands Koninklijk Huis de zilveren medaille van het Carnagie Hero Fund, wegens heldendaden. "Dit is een hele eer, maar ik wil onderstrepen dat dit een actie van het hele team was. Zonder hen geraak ik het water zelfs niet in."
Hij was dan wel betrokken bij één van de grootste schipbreuken in de Noordzee, toch denkt hij er niet elke dag aan terug. "We hebben inmiddels nog heel wat scrambles achter de rug, maar het blijft natuurlijk wel een van onze grootste acties ooit. Dat we erkenning krijgen in Nederland, nadat we eerder al een oorkonde kregen, de prijs "Marie Monseur-Fontaine", doet opnieuw heel veel deugd. We blijven ons inzetten om levens te redden, dat stopt nooit."