Bezig met laden...

Logboek

De technisch knappe Fairey Rotodyne werd geen succes

De technisch knappe Fairey Rotodyne werd geen succes

In de late jaren 1950 was "intercity vervoer" meer en meer gegeerd. Een trip per vliegtuig tussen Brussel en Amsterdam duurde maar anderhalf uur. Maar naar de luchthaven rijden en terug maakte dat het idee van de snelle verbinding al heel wat minder interessant leek.

Zowel in de US als in België en Nederland werd begonnen met een "helikopter" verbinding tussen de grote steden. Het Belgische Sabena maakte een netwerk met bestemmingen in het centrum van Antwerpen, Brussel, Parijs, Duisbrug, Maatsricht, Keulen, Dortmund en Bonn. Het netwerk bereikte haar hoogtepunt gedurende de Wereldtentoonstelling in 1958 in Brussel. Sabena gebruikte de Sikorsky S-55 en later S-58 helikopters.  

De Fairey Rotodyne zou een dergelijk netwerk heel wat efficiënter maken. Het kon vertrekken vanop bestaande heliports, platte daken van gebouwen of vliegvelden. Het vloog veel sneller dan de helikopter en kon meer passagiers vervoeren, kortom de ideale helikopter-killer.

De Rotodyne leek op een helikopter en een vliegtuig maar was eigenlijk geen van beide. Het toestel had een vrijdraaiende rotor, een autogyro. Daarnaast waren er ook vleugels en twee propellers zoals een vliegtuig. 

In voorwaartse vlucht creëerde de vrijdraaiende rotor de helft van de nodige lift. Om verticaal  te landen en op te stijgen werd ieder rotorblad uitgerust met tip-jets om de rotor aan te drijven, eenmaal in voorwaartse vlucht werden deze tip-jet motoren uitgeschakeld.

Bij de eerste echte vlucht vloog de Rotodyne met 30 passagiers, over 700 km aan een snelheid van 300 km/u. Na 350 succesvolle testvluchten werd het toestel veilig en luchtwaardig beschouwd.

[We vonden een foto van de Rotodyne op de Brusselse heliport. Maar het is ons niet bekend waneer en hoe de Rotodyne naar Brussel kwam. Mocht je hierover iets weten, mag u ons altijd een info sturen]

 

 

 

 

Toch faalde het Engelse project:

  • de Engelse regering en Defensie stopte de subsidiering van het project na een aantal politieke en militaire beslissingen (1962)
  • er was twijfel bij het vele geluid van de tip-jets van de rotorbladen, ondanks een aantal LOI's (letters of interest) 
  • Westland had intussen het Fairey Rotodyne project overgenomen en oordeelde dat ze zonder subsidiering het project niet kon realiseren 
  • en vermoedelijk door bovenstaande redenen werden geen LOI's omgezet in definitieve orders voor de Rotodyne

Specificaties van de Rotodyne:

  • Crew: two
  • Capacity: 40-48 passagiers
  • Lengte: 17.88 m
  • Hoogte: 6.76 m
  • Leeg gewicht: 9,979 kg
  • Gross weight: 15 ton
  • Powerplant: 2 × Napier Eland N.El.7 turboprops, 2,800 shp elk 
  • Powerplant: 4 × rotor tip jet , 1,000 lbf (4.4 kN) thrust each 
  • Main rotor diameter: 27.43 m
  • Blade tip speed: 219 m/s
  • Maximum speed: 307.2 km/h of 165.9 kn speed record 
  • Cruise speed: 298 km/h, 161 kn
  • Range: 720 km of 390 nmi
  • Service ceiling: 13,000 ft 

Foto copyrights: J. Thinesen, SFF fotoarchief

Video:
Video afspelen...

0 Reactie(s)

Laat reactie achter....

Uw email adres zal niet gepupliceerd worden, u dient enkel uw reactie te valideren. Verplichte velden worden aangeduid met *